De DVD kwam in 1994 tot stand als een nieuw optisch medium
onder de naam MMCD (Multimedia Compactdisc) en werd geintroduceerd door Sony
en Philips. Later kwamen ook concurenten als Pioneer, Toshiba en Hitachi met
een tegen product de SD (SuperDisc). De MMCD had een capaciteit van 3,4 Gb en
de SD een capaciteit van 4,6 Gb. Door het grote verschil onderling werd door
de filmindustrie en de computer industrie aangedrongen op een uniform formaat
de DVD-Rom.
Door elf fabrikanten samen in een DVD-forum te laten samen
werken werd getracht een algemeen geldende technologie te ontwikkelen. Dit
mislukte omdat enkele producenten met de DVD-Ram bij het forum kwamen
aankloppen en later anderen met het DVD+RW, het DVD-R en de herschrijfbare
DVD-RW. Een duidelijke algemene standaard is dus nog steeds niet ontwikkeld.
De eerste officiele standaard voor een gespecificeerde
schrijfmethode de DVD-RAM word bijna uitsluitend door de IT-industrie
gebruikt, Hitachi, Panasonic en Toshiba houden zich momenteel wel bij deze
standaard.
De technologie van Pioneer de DVD-R (authoring) voor de
IT-industrie en de DVD-RW (algemeen) voor de consumenten markt maakt op dit
moment een goede kans om een standaard te worden.
Fabrikanten als HP, Compaq en Apple verwerken deze
technologie in hun computersystemen.
Maar vele fabrikanten wachten een definitieve selectie van
een standaard of een mogelijke combinatie techniek van zowel DVD-RW als
DVD+RW af.
|